កុំមើលងាយអ្នក់ដ៏ទៃអោយសោះនឹកថាខ្ញួនល្អជាងគេ
ព្រះយេស៊ូមានព្រះបន្ទូលជាប្រស្នាទៅកាន់អ្នកខ្លះដែលនឹកស្មានថាខ្លួនជាមនុស្សសុចរិត
ហើយបែជាមើលងាយអ្នកដទៃ។ព្រះអង្គមានព្រះបន្ទូលថា៖មានបុរសពីរនាក់ឡើងទៅ
អធិដ្ឋានក្នុងព្រះវិហារ។ម្នាក់ខាងគណៈផារីស៊ី ម្នាក់ទៀតជាអ្នកទារពន្ធ។បុរសខាងគណៈ
ផារីស៊ីឈរអធិដ្ឋានក្នុងចិត្តថាបពិត្រព្រះជាម្ចាស់ទូសបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គព្រោះ
ទូលបង្គំមិនដូចជនឯទៀតៗទេអ្នកទាំងនោះសុទ្ធតែជាចោរ ជាមនុស្សទុច្ចរិតជាមនុស្ស
ប្រព្រឹត្តអំពើផិតក្បត់ទូលបង្គំក៏មិនដូចអ្នកទារពន្ធនេះដែរ!ទូលបង្គំតមអាហារពីរដងក្នុង
មួយអាទិត្យហើយទូលបង្គំថ្វាយរបស់អ្វីៗទាំងអស់ដែលទូលបង្គំរកបានមួយភាគដប់ដល់
ព្រះអង្គ។រីឯអ្នកទារពន្ធគាត់ឈរនៅពីចម្ងាយ មិនទាំងហ៊ានងើបមិខផង។គាត់គក់ទ្រូងទូល
ថា៖ឳព្រះជាម្ចាស់អើយ!សូមអាណិតមេត្តាទូលបង្គំជាមនុស្សបាបផង។ខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នករាល់
គ្នាថា ព្រះជាម្ចាស់ប្រោសអ្នកទារពន្ធនេះអោយបានសុចរិត ហើយគាតត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ
រីឯបុរសខាងគណៈផារីស៊ី មិនបានសុចរិតទេ។ អ្នកណាលើកតម្កើងខ្លួន អ្នកនោះនឹងត្រូវ
គេបន្ទាបចុះ រីឯអ្នកដែលបន្ទាបខ្លួន នឹងត្រូវគេលើកតម្កើងវិញ។
(ពាក្យសំរាយ៖ បុរសខាងគណៈផារីស៊ី ប្រៀបបាននឹងមនុស្ស ដែលគិតថាខ្លួនឯងល្អជាង
អ្នកដទៃ ដូចជា ការព្រឹត្តកិច្ចាការ រឺធ្វើអ្វីមួយដែលគិតខ្លួនឯងប្រើជាងគេ..។ល។)
(អ្នកទារពន្ធ ប្រៀបបាននឹងមនុស្សដែលធ្វើខុសហើយហ៊ានទទួលកំហុសរបស់ខ្លួនដូចជា
ចេះសូមទោស ចេះបន្ទាបខ្លួន ចេះអត់ធ្មត់ ចេះកែប្រែចិត្តគំនិត...។ល។)
0 Response to "កុំមើលងាយអ្នក់ដ៏ទៃអោយសោះនឹកថាខ្ញួនល្អជាងគេ"
Post a Comment